Dziko wściekły – zabawa do wyrażania i jednocześnie przezwyciężania napiętej sytuacji w grupie.
Dzieci przeobrażają się w dzikie zwierzęta. Naśladują ich ruchy i odgłosy. Prychają, szczerzą zęby i biegają wkoło pomieszczenia, np. jak tygrys uwięziony w klatce. Zagrażają sobie nawzajem. Nie wolno jednak rzeczywiście atakować innych zwierząt, pozostajemy jedynie przy groźnych gestach i takim zachowaniu, gdyż być może to drugie zwierzę jest silniejsze od nas samych?! Po pewnym czasie wszyscy zbierają się na sygnał prowadzącego na pokojowej „konferencji zwierząt”.
Start rakiety – zabawa na opanowanie i przezwyciężanie złości i agresji, czyli pomagająca w przezwyciężaniu napięć.
Zabawa zaczyna się od tego, że dzieci:
– bębnią palcami po blacie stołu, najpierw cicho i powoli, a potem coraz szybciej i głośniej,
– uderzają płaskimi dłońmi o stół albo klaskają, również z natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie,
– tupią nogami, najpierw powoli i cicho, a potem coraz głośniej i szybciej,
– cicho naśladują brzęczenie owadów, przechodzące aż do bardzo głośnego wrzasku,
– hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dzieci wstają gwałtownie ze swoich miejsc, wyrzucają z głośnym wrzaskiem ramiona do góry – rakieta wystartowała. Powoli dzieci znów siadają na swoich miejscach. Ich ruchy uspokajają się. Hałas przebrzmiewa, słychać już tylko cichutkie brzęczenie owadów, które stopniowo zanika, aż wszystko ucichnie – rakieta znikła za chmurami.
Balonowa bitwa – zabawa na opanowanie i przezwyciężanie złości i agresji.
Dziecko maluje wykrzywioną złością twarz na balonie. Przy ich pomocy dzieci stoczą ze sobą walkę – albo jeden na jeden, albo wszyscy na wszystkich.
Taki sam i inny. Dzieci siedzą tak, aby widzieć resztę grupy. Po kolei stosują się do poleceń, np.:
– wstań i dotknij wszystkie dzieci, które mają dziś na sobie coś czerwonego,
– dotknij każdego, kto tak jak ty jest dziewczynką/chłopcem,
– dotknij każdego, kto ma włosy tego samego koloru co ty itd.
Zabawa budująca poczucie własnej wartości i silnej osobowości uświadamiająca dzieciom, że wszyscy mają pewne cechy wspólne, ale też że każdy z nas jest wyjątkowy. Być może odkryją też, że uczestnicy zabawy, których nie lubią, pod wieloma względami są tacy sami, jak one.
Malowanie uczuć. Pomoce: papier, mazaki lub farby plakatowe. Dzieci malują uczucia, które je ogarniają, gdy tracą one panowanie nad sobą: wściekłość, zdenerwowanie, strach, itd. Kto chce, wyjaśnia następnie swój obrazek. Potem można wypróbować, w jaki sposób ten obrazek uczuć można by było zmienić na bardziej pozytywny- poprzez zamalowanie, dodanie innych kolorów, kształtów, itp. Trzeba spróbować np. z “agresji” zrobić “przyjaźń”, ze “strachu” – “pewność siebie”.
Papierowe kule. Dzieci otrzymują gazety, z których formują kule, następnie rzucają nimi do wyznaczonego celu ( kosz, drzewo lub plac zabaw itp.). Zabawa pokazuje, iż złe emocje nie muszą znaleźć ujścia w kontakcie z kolegą, lecz można je skierować na zupełnie inny, neutralny cel.
