Język migowy jako metoda komunikacji wspomagającej

Co to jest komunikacja alternatywna i wspomagająca?

Dzieci pozbawione mowy werbalnej często nie mogą w pełni uczestniczyć w procesie komunikacji. Powoduje to szereg negatywnych konsekwencji w zakresie ich funkcjonowania intelektualnego, emocjonalnego i społecznego. Dlatego ogromnie ważne jest zastosowanie metod zastępczych, które pozwolą im komunikować się z innymi, pomimo braku mowy. Wszelkiego rodzaju niewerbalne metody porozumiewania się, które stanowią substytut lub uzupełnienie mowy określamy terminem „Komunikacja alternatywna i wspomagająca (AAC).

Jak wybieramy metody komunikowania się?

Komunikacja alternatywna i wspomagająca obejmuje wszelkie metody komunikowania się, w których wykorzystywane są znaki niewerbalne: gesty (np. język migowy), znaki graficzne (obrazki, piktogramy, symbole), przedmioty (np. klocki słowne). Wyboru odpowiedniej metody komunikacyjnej dokonuje zespół terapeutyczny, który w każdym przypadku opracowuje indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny.  Wybór sposobu porozumiewania się jest w dużym stopniu uzależniony od indywidualnych cech dziecka, jego predyspozycji i umiejętności. Czasem najlepsze efekty uzyskuje się stosując kilka metod komunikacji jednocześnie.

Jaki projekt realizujemy i jakie są jego główne cele?

W naszym przedszkolu obecnie realizujemy Interdyscyplinarny Projekt Edukacyjny „Migowy dla dzieci”. Najważniejszymi celami projektu jest:

  • Budowanie świadomości oraz kompetencji związanych z polskim językiem migowym wśród dzieci słyszących,
  • Wspomaganie harmonijnego rozwoju dzieci na płaszczyźnie motorycznej, emocjonalnej, społecznej i intelektualnej,
  • Wzbogacenie codziennej pracy z dziećmi o elementy polskiego języka migowego,
  • Rozwijanie ciekawości poznawczej dzieci,
  • Rozwijanie otwartości, empatii i pewności siebie w otaczającym dzieci świecie,
  • Poszerzanie światopoglądu dzieci,
  • Przeciwdziałanie społecznemu wykluczeniu osób niepełnosprawnych.

Jak wyglądają zajęcia edukacyjne?

W projekcie biorą udział dzieci w normie rozwojowej oraz dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Podczas zajęć edukacyjnych przedszkolaki poznają kolejne znaki polskiego języka migowego. Uczą się odpowiedniego ułożenia dłoni i palców, a następnie zapamiętują dane gesty.  Często bawimy się mimiką i ruchem ciała, gdyż każda mina lub grymas ma ogromne znaczenie w komunikacji. Takie ćwiczenia rozwijają kreatywność i przynoszą wiele radości. Podczas zajęć usprawniana jest motoryka mała dzięki ciągłej pracy rąk i palców, rozwija się zapamiętywanie, kojarzenie i kreatywne myślenie, usprawniana jest koordynacja wzrokowo – ruchowa. Ponadto dzieci otwierają się na świat osób niepełnosprawnych, rozwijają swoją tolerancję, empatię oraz chęć niesienia pomocy innym.